Architekt, urbanista, dyrektor Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Bydgoszczy.
W latach 1987-1996 była projektantem w biurze projektowym „Miastoprojekt – Bydgoszcz”, w latach 2007-2011 prowadziła własną pracownię projektową. Autorka projektów wielu obiektów kubaturowych (domy opieki społecznej, szpital Specjalistyczny w Chojnicach, inne obiekty służby zdrowia, budynki mieszkalne i użyteczności publicznej, budynki wielorodzinne itd), współautorka koncepcji budowy Tężni w Inowrocławiu. W latach 2003-2007 była Architektem Miasta Torunia i dyrektorem Wydziału Architektury i Budownictwa Urzędu Miasta, nadzorując jednocześnie pracę Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Toruniu.
W latach 1997-2003 i od 2011 r. związana z Miejską Pracownią Urbanistyczną w Bydgoszczy, gdzie kierowała zespołem opracowującym wiele dokumentów planistycznych i studialnych dotyczących polityki przestrzennej miasta, w tym idei wykorzystywania walorów rzeki Brdy i odwracania się miasta ku wodzie, oraz opracowań wskazujących kierunki rewitalizacji historycznej tkanki miasta („Program przywrócenia miastu rzeki Brdy”, „Estetyka i ład przestrzenny miasta Bydgoszczy”, „Kierunki działań służące rewitalizacji przestrzeni publicznych Starego Miasta w Bydgoszczy”, „Stary Fordon – Rewitalizacja funkcjonalno-przestrzenna”, „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Bydgoszczy” itd). Członek Izby Architektów (od początku jej istnienia) oraz Izby Urbanistów (od początku istnienia, do czasu likwidacji Izby). Członek Wojewódzkiej Komisji Urbanistyczno – Architektonicznej, organu doradczego Marszałka województwa Kujawsko-Pomorskiego. W latach 2016-2018 członek Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej (organu doradczego Ministra Infrastruktury i Budownictwa).
